English
Polish
„Za wyżej wymienione pamiętniki nie żądałem żadnej zapłaty”. Jak Władysław Wójcik ratował dziennik Chaima Arona Kapłana i Archiwum Ringelbluma
Jacek Leociak
jleociak@gmail.com Biogramprofesor zwyczajny w Instytucie Badań Literackich PAN, kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady IBL PAN, członek Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy IFiS PAN, redaktor rocznika „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. Wraz z Barbarą Engelking jest opiekunem naukowym galerii Zagłada w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie Zajmuje się różnymi formami zapisu doświadczeń granicznych (w tym doświadczenia Zagłady). W ostatnich latach wydał nowe, zmienione, poprawione i rozszerzone wydanie książki Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście (2013, wspólnie z Barbarą Engelking), Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego (wyd. 2 2016), Biografie ulic. O ulicach Warszawy od narodzin po Zagładę (2017), Młyny boże. zapiski o Kościele i Zagładzie (2018).
https://orcid.org/0000-0003-1471-6926
Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 13 (2017), strony: 512-598
Data publikacji: 2017-12-03
Abstrakt
„Sprawa Władysława Wójcika”, którą tu krótko opiszę w ramach wprowadzenia do prezentowanych materiałów źródłowych, ma trzy główne dramatis personae: Władysław Wójcik, Bernard Mark, Abraham I. Katsh, oraz dwie postacie, wokół których toczy się spór: Chaim Aron Kapłan – autor dziennika z getta warszawskiego, i Emanuel Ringelblum – uosabiający tu Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, ściśle biorąc jego drugą część. Należy zaznaczyć, że informacje o samym Wójciku pochodzą jedynie ze sporządzonych przez niego zapisów autobiograficznych (złożona w listopadzie 1950 r. relacja, znajdująca się w Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego pod sygnaturą 301/4998, i zdeponowany w grudniu 1961 r. w Archiwum Yad Vashem obszerny pamiętnik) oraz korespondencji z lat 1959–1966, przechowywanej w Archiwum ŻIH.
Słowa kluczowe
pamiętnik, getto warszawskie, ukrywanie się po aryjskiej stronie, dziennik Arona Chaima Kapłana, odnalezienie drugiej części Archiwum Ringelbluma
Licencja
Copyright (c) 2017 Zagłada Żydów. Studia i Materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Jacek Leociak, Understanding the Holocaust. A Task for Generations , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2008: Holocaust Studies and Materials
- Jacek Leociak, Geographies of the Holocaust, red. Anne Kelly Knowles, Tim Cole, Alberto Giordano, Bloomington–Indianapolis: Indiana University Press, 2014, 260 s. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Jacek Leociak, “I don’t want people laughing at me for hiding Jews at my place . . .” The Case of Zdzisław and Halina Krzyczkowski , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2010: Holocaust Studies and Materials
- Jacek Leociak, Nie chcę ludziom na śmiech się pokazać, że Żydów u siebie chowałem...Sprawa Zdzisława i Haliny Krzyczkowskich , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Jacek Leociak, Marcin Kula, Uparta sprawa , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 1 (2005)
- Jacek Leociak, Literature of the Personal Document as a Source in Holocaust Research (a Methodological Reconnaissance). , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2008: Holocaust Studies and Materials
- Karolina Sulej, Jacek Leociak, „Uśmiechał się do mnie i przesyłał mi ręką pocałunki”. O relacji Dory Sztatman , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Jacek Leociak, Stanislaw Sreniowski, From a Book of Madness And Atrocity , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2008: Holocaust Studies and Materials
- Jacek Leociak, Cenzor na straży Kościoła. Ocenzurowany pamiętnik Krystyny Modrzewskiej , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Jacek Leociak, Zagłada w „Muzeum życia” (Muzeum Polin i jego kłopoty z muranowskim genius loci) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 11 (2015)
