Tematyka szóstego numeru rocznika naukowego Centrum Badań nad Zagładą Żydów skupia się wokół kilku motywów przewodnich, wśród których na pierwszy plan wysuwa się zagadnienie instrumentalizacji Zagłady i swoistego „holokaustowego kiczu”. Starając się zakreślić jak najszersze spektrum, teksty składające się na tom traktują o różnych postaciach kiczu przenikającego przedstawienia Zagłady w sztuce, w filmie, w literaturze, czy wreszcie w telewizji. Jest to refleksja już dość dobrze zadomowiona we współczesnej humanistyce. Problematyka szeroko pojętych nadużyć w publicystycznej, literackiej i artystycznej reprezentacji Zagłady doczekała się błyskotliwych i gorzkich zarazem analiz dotyczących form obecności tego do-świadczenia w przestrzeni publicznej. Wskazują one na rozrastające się niczym rak zjawisko makdonaldyzacji Holokaustu, jego politycznej instrumentalizacji, ideologicznej manipulacji i komercjalizacji. Tendencja ta przejawia się w obszarach kultury w zamierzeniu wysokiej - w muzealnictwie, filmie, teatrze i literaturze, ale także w kulturze popularnej, telewizji i Internecie.