Marcin Kula, Uparta sprawa

Jacek Leociak

doi:10.32927/ZZSiM.167

Nr 1 (2005)

ISSN:

1895-247X

eISSN:

2657-3571

Data publikacji:
2005-12-01

Dział: Recenzje

Marcin Kula, Uparta sprawa

Jacek Leociak

jleociak@gmail.com Biogram

profesor zwyczajny w Instytucie Badań Literackich PAN, kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady IBL PAN, członek Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy IFiS PAN, redaktor rocznika „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”. Wraz z Barbarą Engelking jest opiekunem naukowym galerii Zagłada w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie Zajmuje się różnymi formami zapisu doświadczeń granicznych (w tym doświadczenia Zagłady). W ostatnich latach wydał nowe, zmienione, poprawione i rozszerzone wydanie książki Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście (2013, wspólnie z Barbarą Engelking), Tekst wobec Zagłady. O relacjach z getta warszawskiego
(wyd. 2 2016), Biografie ulic. O ulicach Warszawy od narodzin po Zagładę (2017), Młyny boże. zapiski o Kościele i Zagładzie (2018).

https://orcid.org/0000-0003-1471-6926

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 1 (2005), strony: 305-307

Data publikacji: 2005-12-01

https://doi.org/10.32927/ZZSiM.167

PDF

Abstrakt

Tytuł książki Marcina Kuli przywodzi mi na myśl tytułową formułę jednej z najważniejszych prac o autorze Biesów. Mam na myśli książkę Ryszarda Przybylskiego Dostojewski i „przeklęte problemy” (Warszawa 1964). Formuła Przybylskiego trafiała w sedno mrocznego splotu anielstwa i zbrodni, piekła i raju, łaski i potępienia, rozumu i obłędu. Wskazywała na ból, rozdarcie, cierpienie jako nieunikniony wymiar ludzkiej egzystencji, od którego nie możemy uciec, którego nie możemy oswoić. Formuła Kuli, a więc: „Uparta sprawa. Żydowska? Polska? Ludzka?”, ma również wymiar uniwersalny. Podkreśla nie tylko trwałość, uporczywość, nieustanne powracanie – a więc fundamentalne znaczenie – problemów, o których traktuje książka, lecz także otwiera najszerszy możliwy horyzont rozważań.