„Dużo trudu i dużo piękna w życiu internatu”. Z Domu Sierot Janusza Korczaka
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 8 (2012), strony: 291-302
Data publikacji: 2012-12-02
Abstrakt
Dom Sierot stanowił w latach 1912–1942 podstawowy warsztat praktyki wychowawczej Henryka Goldszmita/Janusza Korczaka (1878–1942, lekarz, pedagog, pisarz), który kierował nim nieprzerwanie od założenia do zagłady Domu w czasie akcji likwidacyjnej getta warszawskiego latem 1942 r. w Treblince. Oprócz ludzkich straty wojenne objęły również dokumentację własną placówki, dlatego do badania jej losów ważne są wszelkie dostępne zachowane źródła, nawet te o niepewnych pochodzeniu. Jednym z nich jest niedatowany odpis 20 listów (lub zapisków dziennikowych, część w języku niemieckim) nowej, młodej pracownicy, piszącej o wojennym dniu codziennym Domu Sierot w latach 1940–1941 (oryginał znajduje się w Beit Lohamei Hagetaot w Izraelu).
Słowa kluczowe
Warszawa, druga wojna światowa, Janusz Korczak, żydowskie instytucje opiekuńcze
Licencja
Copyright (c) 2012 Zagłada Żydów. Studia i Materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Marta Ciesielska, Zabiegi likwidujące skutki obrzezania wykonywane w Warszawie w czasie drugiej wojny światowej. Wstępna próba opisu zjawiska , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)