„Dużo trudu i dużo piękna w życiu internatu”. Z Domu Sierot Janusza Korczaka
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 8 (2012), Strony: 291-302
Data zgłoszenia: 2020-12-04Data publikacji: 2012-12-02
https://doi.org/10.32927/zzsim.688
Abstrakt
Dom Sierot stanowił w latach 1912–1942 podstawowy warsztat praktyki wychowawczej Henryka Goldszmita/Janusza Korczaka (1878–1942, lekarz, pedagog, pisarz), który kierował nim nieprzerwanie od założenia do zagłady Domu w czasie akcji likwidacyjnej getta warszawskiego latem 1942 r. w Treblince. Oprócz ludzkich straty wojenne objęły również dokumentację własną placówki, dlatego do badania jej losów ważne są wszelkie dostępne zachowane źródła, nawet te o niepewnych pochodzeniu. Jednym z nich jest niedatowany odpis 20 listów (lub zapisków dziennikowych, część w języku niemieckim) nowej, młodej pracownicy, piszącej o wojennym dniu codziennym Domu Sierot w latach 1940–1941 (oryginał znajduje się w Beit Lohamei Hagetaot w Izraelu).
Słowa kluczowe
Warszawa , druga wojna światowa , Janusz Korczak , żydowskie instytucje opiekuńcze
Licencja
Prawa autorskie (c) 2012 Autor&"Zagłada Żydów. Studia i Materiały"

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Czasopismo publikowane jest w standardzie Diamond Open Access na licencji CC-BY-4.0 Deed - Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa - Creative Commons
Inne teksty tego samego autora
- Marta Ciesielska, Zabiegi likwidujące skutki obrzezania wykonywane w Warszawie w czasie drugiej wojny światowej. Wstępna próba opisu zjawiska , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
Podobne artykuły
- Dariusz Libionka, Polskie piśmiennictwo na temat zorganizowanej i indywidualnej pomocy Żydom (1945–2008) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Sebastian Piątkowski, Oprawcy, prześladowcy, ratownicy. Problematyka zagłady w aktach radomskiej ekspozytury , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Michał Trębacz, „Cieszę się, że Państwo Putersznyt przeżyli wojnę i są ze sobą szczęśliwi”. Ryszard Lerczyński – jedyny łódzki Sprawiedliwy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Bożena Szaynok, „Tuż po Zagładzie”. Kościół wobec problematyki żydowskiej (VII 1944–VII 1946) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Dariusz Libionka, Polish Literature on Organized and Individual Help to the Jews (1945–2008) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2010: Holocaust Studies and Materials
- Krzysztof Czubaszek, Stanisław Żemis – świadek zagłady Żydów w Łukowie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Barbara Engelking, “We are competely dependent on them . . .” – relations between the helpers and the hiding as exemplified by Fela Fischbein’s diary , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2010: Holocaust Studies and Materials
- Dariusz Libionka, Głową w mur. Interwencje Kazimierza Papée, polskiego ambasadora przy Stolicy Apostolskiej, w sprawie zbrodni niemieckich w Polsce, listopad 1942 – styczeń 1943 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 2 (2006)
- Krzysztof Malicki, Pomiędzy niepamięcią a pamięcią ekskluzywną. Współczesny Rzeszów wobec swojej żydowskiej przeszłości , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Stanisław Krajewski, Mówienie o Zagładzie we współczesnej Polsce , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
English
Język Polski
https://orcid.org/0000-0002-5750-3106
