Pamiętnik Janusza Korczaka oraz wojenne źródła pochodzące z Domu Sierot. Jak przetrwały?
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 8 (2012), strony: 323-327
Data publikacji: 2012-12-02
Abstrakt
Artykuł jest próbą odtworzenia drogi ocalenia wojennych źródeł powstałych w latach 1939–1942 w Domu Sierot Janusza Korczaka. Mowa jest głównie o Pamiętniku pisanym przez Korczaka w getcie od maja 1942 do 4 sierpnia tego roku. Poruszona jest również kwestia ujawnionego w 1988 r. w Izraelu zbioru dokumentów dotyczących wojennych losów Starego Doktora, dzieci z Domu Sierot oraz Głównego Domu Schronienia, czyli placówki, w której Korczak także przez krótki czas pracował. W świetle relacji zaproponowana zostaje prawdopodobna wersja wydarzeń, które złożyły się na to, że teksty te opuściły dzielnicę zamkniętą i przetrwały wojnę
Słowa kluczowe
Janusz Korczak, Dom Sierot, Główny Dom Schronienia, wojna, getto warszawskie, dzieci, źródła, literatura dokumentu osobistego
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Agnieszka Witkowska-Krych, Główny Dom Schronienia , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Agnieszka Witkowska-Krych, Joanna Beata Michlic, Piętno Zagłady. Wojenna i powojenna historia oraz pamięć żydowskich dzieci ocalałych w Polsce [Agnieszka Witkowska-Krych] , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)