Główny Dom Schronienia

Agnieszka Witkowska-Krych

doi:10.32927/ZZSiM.364

Nr 13 (2017)

ISSN:

1895-247X

eISSN:

2657-3571

Data publikacji:
2017-11-26

Dział: Z warsztatów badawczych

Główny Dom Schronienia

Agnieszka Witkowska-Krych

agnieszka.witkowska@poczta.onet.pl Biogram

absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim (kulturoznawstwo i hebraistyka) oraz socjologii w Collegium Civitas, kustosz w Korczakianum – pracowni naukowej Muzeum Warszawy, autorka artykułów naukowych i popularnonaukowych, doktorantka w Instytucie Kultury Polskiej UW. Przygotowuje pracę o opiece nad dziećmi w getcie warszawskim.

https://orcid.org/0000-0001-8510-9475

Korczakianum, Muzeum Warszawy

Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 13 (2017), strony: 372-398

Data publikacji: 2017-12-03

https://doi.org/10.32927/ZZSiM.364

PDF

Abstrakt

Tekst jest próbą rekonstrukcji losów Głównego Domu Schronienia, czyli największego sierocińca działającego w getcie warszawskim, w którym przebywały najmłodsze dzieci. Przedstawiona zostaje jego historia (sięgająca połowy XIX w.), sytuacja w pierwszym roku wojny oraz w okresie od przeprowadzki do getta aż do wywózki do obozu Zagłady w Treblince w sierpniu 1942 roku. W świetle ocalałych źródeł, zarówno urzędowych, prasowych, jaki i osobistych nakreślony zostaje obraz sytuacji, w której przyszło tej szczególnej placówce funkcjonować. Przywołane zostają również osoby, które z tą instytucją były związane i które na jej rzecz pracowały.