Artykuł dotyczy obozu pracy dla Żydów założonego przez Niemców na terenie gminy Korczew w Cerkwisku nieopodal Bartkowa Nowego, a wraz z posuwaniem się robót przeniesionego do wsi Szczeglacin. Praca w obozie związana była z gospodarką wodną i polegała na melioracji użytków rolnych i regulacji rzeki Kołodziejki, dopływu Bugu. Likwidacja obozu w Szczeglacinie nastąpiła prawdopodobnie rankiem 22 października 1942 r. Kilkuset Żydów zostało zabitych przy użyciu prymitywnego narzędzia mordu ─ drewnianej pałki. Według relacji świadków wiosną 1944 r. naziści powrócili, aby dokonać ekshumacji szczątków w celu ostatecznego zatarcia śladów. W artykule zostały wykorzystane różnorodne źródła — od relacji ustnych, zebranych w 2009 r. w Szczeglacinie i okolicznych wsiach, poprzez zapisy sporządzone w 1947 r. (zeznanie Joska Kopyto) i 1994 r., po rękopis pamiętnika chłopa z Bartkowa Starego i publikacje regionalne