Czy zmiany programowe nauczania historii w polskiej szkole uwzględniają debaty historyczne? Refleksje na marginesie obrazu Zagłady w podręcznikach do nauczania historii
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 11 (2015), Strony: 607-632
Data zgłoszenia: 2020-10-22Data publikacji: 2015-12-01
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.491
Abstrakt
Tematyka Holokaustu już dawno weszła do kanonu nauczania w polskich szkołach. Od lat 1999–2001 zagadnienie to obligatoryjnie zaczęto wykładać na lekcjach historii i języka polskiego we wszystkich typach szkół. Uczniowie ostatnich klas szkół podstawowych (w wieku 12–13 lat), gimnazjalnych (15–16 lat) i licealnych (18–19 lat) w zależności od swoich możliwości, dojrzałości emocjonalnej i przygotowania poznawali trudne losy ludności żydowskiej podczas drugiej wojny światowej.
Postęp w nauczaniu o Zagładzie w następnym dziesięcioleciu był imponujący. Uczniowie i nauczyciele wszystkich rodzajów szkół realizowali wiele ciekawych projektów edukacyjnych, pogłębiali i ulepszali metody kształcenia w tym zakresie. Minister edukacji narodowej rekomendował nauczycielom przedmiotów humanistycznych program nauczania o historii i zagładzie Żydów, a uczniom szkół gimnazjalnych i licealnych książkę pomocniczą do nauczania historii w całości poświęconą genezie, przebiegowi i skutkom Holokaustu. Polscy nauczyciele doskonalili swoje umiejętności i pogłębiali wiedzę historyczną o Szoa, uczestnicząc w krajowych i zagranicznych seminariach oraz konferencjach metodycznych. Ich plonem były inspirujące publikacje metodyczne.
Słowa kluczowe
Zagłada , edukacja , Polska , podręczniki szkolne , podstawa programowa
Licencja
Prawa autorskie (c) 2015 Autor&"Zagłada Żydów. Studia i Materiały"

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Czasopismo publikowane jest w standardzie Diamond Open Access na licencji CC-BY-4.0 Deed - Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa - Creative Commons
Inne teksty tego samego autora
- Robert Szuchta, Alex Dancyg , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Robert Szuchta, Piotr Trojański, Jak pisać podręczniki szkolne o Zagładzie? Na marginesie recenzji książki pt. Zrozumieć Holokaust , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 9 (2013)
Podobne artykuły
- Adriana Bryk, „Najlepsze dziecko Prezesa” – poczta w getcie łódzkim (1939–1944) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Michał Sobelman, Paszporty złudzeń. Sprawa paszportów południowoamerykańskich widziana z Będzina , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Katarzyna Grzybowska, „Rowy leśne” i miejsca, których „w ogóle nie ma”. Harcerski Alert Zwycięstwa 1965 jako przyczynek do badania pamięci o Zagładzie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 18 (2022)
- Jakub Petelewicz, Edward Kossoy (1913–2012) in memoriam , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 8 (2012)
- Zofia Wóycicka, W poszukiwaniu nowych sposobów na wyrażenie tego, co trudne do pojęcia. Muzea i miejsca pamięci poświęcone Zagładzie w XXI w. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Redakcja, Od Redakcji , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 7 (2011)
- Renata Piątkowska, Muzeum Żydowskie i Centrum Tolerancji w Moskwie , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 9 (2013)
- Jerzy Kochanowski, Cisi bohaterowie („Stille Helden”) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 9 (2013)
- Maria Ferenc, Aleksandra Bańkowska, „Czy może być jakieś odszkodowanie moralne za zatarcie wszelkich śladów tysiącletniego istnienia Żydów w Polsce?” Nieznane pisma Emanuela Ringelbluma z 1943 r. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Adam Puławski, Magdalena Hułas (red.), współpraca Piotr Długołęcki, Polskie Dokumenty Dyplomatyczne 1942 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
English
Język Polski
