Wyświetl Nr 10 (2014)

Nr 10 (2014)

ISSN:
1895-247X
eISSN:
2657-3571

Data publikacji:
2014-12-01

Dział: Z warsztatów badawczych

Pinkes Warsze – Kronika Warszawy

Adam Kopciowski

adam.kopciowski@umcs.pl

Doktor historii, adiunkt w Zakładzie Kultury i Historii Żydów Instytutu Kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Jego zainteresowania badawcze obejmują historię Żydów w Polsce w XX w., szczególnie zaś dzieje Żydów w Zamościu, księgi pamięci gmin żydowskich, działalność Judenratów w dystrykcie lubelskim, historię Żydów na Lubelszczyźnie w okresie powojennym. Obecnie pracuje nad dziejami prasy żydowskiej na Lubelszczyźnie

https://orcid.org/0000-0002-9703-5677

Instytut Kulturoznawstwa, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 10 (2014), strony: 462-473

Data publikacji: 2014-12-01

https://doi.org/10.32927/ZZSiM.533

Abstrakt

Wydana w 1955 r. w Argentynie księga pamięci Warszawy zatytułowana Kronika Warszawy powstała z inicjatywy powstałego dziesięć lat wcześniej Ziomkostwa Warszawy i Okolic w Argentynie (Landslajt-Farajn fun Warsze un Umgegnt in Argentine). Współwydawcą księgi jest argentyński oddziału lewicowego JiKuF, czyli Żydowskiej Ligi Kultury (Jidiszer Kultur Farband), natomiast przewodniczącym zespołu redakcyjnego był pisarz i dziennikarz Pinie Kac. Całość księgi spisano w języku jidysz.

Treść dzieła podzielono na siedem części, w których znalazły się teksty poświęcone historii Żydów w Warszawie do 1939 r., tworzonej przez nich kulturze (literatura, teatr, muzyka, malarstwo, folklor), okresowi okupacji i powojennemu oraz dziejom ziomkostwom warszawskim w Argentynie, Stanach Zjednoczonych i Brazylii. Ostatnią część stanowią nekrologi.

Podobnie jak w innych tego typu publikacjach, na zawartość księgi pamięci Warszawy złożyły się materiały zróżnicowane zarówno pod względem ich charakteru gatunkowego, jak i proweniencji. Oprócz opracowań natury historycznej znalazły się w niej teksty literackie, poezja, wspomnienia, relacje, biogramy oraz materiały źródłowe. Reprezentują one rozmaity poziom merytoryczny i literacki – od solidnych, opatrzonych aparatem naukowym opracowań autorstwa profesjonalnych badaczy po mniej lub bardziej udaną, a często na wskroś amatorską publicystykę.

Z punktu widzenia współczesnego badacza Zagłady wydana w 1955 r. w Buenos Aires księga pamięci Warszawy nie przedstawia większej wartości poznawczej. Większość zawartych w niej opracowań i relacji zaczerpnięto z opublikowanych wcześniej prac lub ze zbiorów Archiwum ŻIH. Księga jest bez wątpienia specyficznym świadectwem czasu, naznaczonym silnym, wybitnie lewicowym piętnem ideologicznym. W treści rozdziału poświęconego okupacji wyraźnie zauważalne jest nieproporcjonalne rozłożenie akcentów, dominacja wątków dotyczących ruchu oporu i powstania w getcie (z podkreśleniem szczególnej roli komunistów w tych wydarzeniach), kosztem tematyki martyrologicznej, a zwłaszcza codzienności i warunków życia w warszawskiej dzielnicy zamkniętej.

Altmetryki

Cytowania w Google Scholar - kliknij ikonę by sprawdzić

Statystyki

Kopciowski, A. (2014). Pinkes Warsze – Kronika Warszawy. Zagłada Żydów. Studia I Materiały, (10), 462-473. https://doi.org/10.32927/ZZSiM.533

Udostępnij

                            Wyświetl Nr 10 (2014)

Nr 10 (2014)

ISSN:
1895-247X
eISSN:
2657-3571

Data publikacji:
2014-12-01

Dział: Z warsztatów badawczych