English
Język Polski
Mówienie o Zagładzie we współczesnej Polsce
Stanisław Krajewski
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramprofesor w Instytucie Filozofii UW, współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, współpracownik powstającego Muzeum Historii Żydów Polskich, zajmuje się logiką matematyczną, dialogiem międzyreligijnym, doświadczeniami Żydów polskich; wśród niedawnych publikacji książkowych jest Tajemnica Izraela a tajemnica Kościoła (Warszawa 2007), oraz zredagowany wspólnie z A. Lipszycem zbiór tekstów Abraham Joshua Heschel: Philosophy, Theology and Interreligious Dialogue (Wiesbaden 2009).
https://orcid.org/0000-0002-1142-8112
Wydział Filozofii, Uniwersytet Warszawski
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 317-324
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.319
Abstrakt
Mówienie o Zagładzie jest często przesłonięte mówieniem o heroizmie oporu. Ilustruje to warszawski pomnik Rapaporta. Brak odpowiednich słów nadających się do mówienia o rzeczywistości Zagłady staje się widoczny, gdy mowa o celu powstania w getcie. Należy czcić ofiary getta warszawskiego niezależnie od powstania, mówić tak, by w centrum znalazły się niewinne ofiary. Na pomniku w Birkenau został umieszczony napis, w którym jest mowa jest o „bohaterach Oświęcimia”, którzy walczyli „o wolność i godność człowieka, o pokój i braterstwo narodów”. W miejscu, gdzie zagazowano milion nieprowadzących walki Żydów, są to słowa całkowicie nieadekwatne, wręcz obraźliwe. Najnowsze dzieje terminu „Holokaust” – jego rozpowszechnienie, obrastanie głębszym sensem, jego nadużywanie, próby przywłaszczania – to przykład ważności losu Żydów dla cywilizacji światowej. Najtragiczniejszy fragment żydowskich dziejów najnowszych otrzymał nazwę, która nobilituje. Można powiedzieć, że jest to historia kolejnego „sukcesu” Żydów.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Autor&"Zagłada Żydów. Studia i Materiały"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Czasopismo publikowane jest w standardzie Diamond Open Access na licencji CC-BY-4.0 Deed - Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa - Creative Commons
Podobne artykuły
- Michał Borwicz, Monika Polit, Michał Borwicz, Apokryf pod tytułem Josl Rakower mówi do Boga , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 3 (2007)
- Tadeusz Bartoś, Niezmienne prawo wielkiej śmierci. Otto Kulka, Pejzaże metropolii śmierci. Komentarz , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Kinga Krzemińska, Kicz w kinie holokaustowym , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 6 (2010)
- Stanley S. Seidner, W cieniu historii i patologii. Dylemat Dawida Wdowińskiego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Marta Ciesielska, „Dużo trudu i dużo piękna w życiu internatu”. Z Domu Sierot Janusza Korczaka , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 8 (2012)
- Michał Głowiński, Błoński’s Essay Years Later , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2008: Holocaust Studies and Materials
- Łukasz Biedka, Pamiętnik Cesi Gruft "W Imię Boże!" , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Marek Bem, Ci, którzy przeżyli Sobibór , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 5 (2009)
- Andrea Löw, Getto Litzmannstadt/Łódź pod lupą: publikacje ostatniej dekady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Agnieszka Haska, „Znałam tylko jedną żydóweczkę ukrywającą się…” Sprawa Zofii i Mariana Chominów , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
<< < 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
