English
Język Polski
Mówienie o Zagładzie we współczesnej Polsce
Stanisław Krajewski
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramprofesor w Instytucie Filozofii UW, współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, współpracownik powstającego Muzeum Historii Żydów Polskich, zajmuje się logiką matematyczną, dialogiem międzyreligijnym, doświadczeniami Żydów polskich; wśród niedawnych publikacji książkowych jest Tajemnica Izraela a tajemnica Kościoła (Warszawa 2007), oraz zredagowany wspólnie z A. Lipszycem zbiór tekstów Abraham Joshua Heschel: Philosophy, Theology and Interreligious Dialogue (Wiesbaden 2009).
https://orcid.org/0000-0002-1142-8112
Wydział Filozofii, Uniwersytet Warszawski
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 317-324
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.319
Abstrakt
Mówienie o Zagładzie jest często przesłonięte mówieniem o heroizmie oporu. Ilustruje to warszawski pomnik Rapaporta. Brak odpowiednich słów nadających się do mówienia o rzeczywistości Zagłady staje się widoczny, gdy mowa o celu powstania w getcie. Należy czcić ofiary getta warszawskiego niezależnie od powstania, mówić tak, by w centrum znalazły się niewinne ofiary. Na pomniku w Birkenau został umieszczony napis, w którym jest mowa jest o „bohaterach Oświęcimia”, którzy walczyli „o wolność i godność człowieka, o pokój i braterstwo narodów”. W miejscu, gdzie zagazowano milion nieprowadzących walki Żydów, są to słowa całkowicie nieadekwatne, wręcz obraźliwe. Najnowsze dzieje terminu „Holokaust” – jego rozpowszechnienie, obrastanie głębszym sensem, jego nadużywanie, próby przywłaszczania – to przykład ważności losu Żydów dla cywilizacji światowej. Najtragiczniejszy fragment żydowskich dziejów najnowszych otrzymał nazwę, która nobilituje. Można powiedzieć, że jest to historia kolejnego „sukcesu” Żydów.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Autor&"Zagłada Żydów. Studia i Materiały"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Czasopismo publikowane jest w standardzie Diamond Open Access na licencji CC-BY-4.0 Deed - Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa - Creative Commons
Podobne artykuły
- Sebastian Piątkowski, Oprawcy, prześladowcy, ratownicy. Problematyka zagłady w aktach radomskiej ekspozytury , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Adam Puławski, Magdalena Hułas (red.), współpraca Piotr Długołęcki, Polskie Dokumenty Dyplomatyczne 1942 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Andrzej Żbikowski, Teksty pogrzebane w niepamięci. Relacje dwóch uciekinierek z masowego grobu Poniatowa , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 1 (2005)
- Andrzej Grzegorczyk, Obóz cygański w getcie łódzkim (1941–1942) , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Anna Bikont, „Marzeniem pana Poteraja jak i moim jest, aby te niechlubne wydarzenia zostały opisane”. O zbrodni oddziału AK na Żydach ukrywających się na bagnach koło wsi Podosie w Łomżyńskiem , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 18 (2022)
- Marta Tomczok, „Polecieć tam, gdzie nie ma getta, szopu…” Dziennik Rutki Laskier między nekroestetyką a nekropolityką , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
- Marcin Przegiętka, Co o Zagładzie wiedział Adolf Gerteis, prezes Kolei Wschodniej? , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Barbara Engelking, Tajemnica Hesi. Zapis emocji w świadectwach Zagłady , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Aleksandra Bańkowska, Polish Partisan Formations during 1942–1944 in Jewish Testimonies , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: 2008: Holocaust Studies and Materials
- Jan Grabowski, Nikolay Koposov, Memory Laws, Memory Wars. The Politics of the Past in Europe and Russia, Cambridge: Cambridge University Press, 2018, 321 s , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 14 (2018)
<< < 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
