English
Język Polski
Skrzypce w Auschwitz
Maria Sławek
maria.slawek@amuz.krakow.pl Biogramskrzypaczka, doktor habilitowana sztuki, pracuje w Katedrze Skrzypiec i Altówki w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie na stanowisku adiunkta; prowadzi tam swoją klasę skrzypiec. Współzałożycielka (wraz z Anią Karpowicz) i prezeska Instytutu Mieczysława Wajnberga. Pomysłodawczyni i koordynatorka Międzynarodowej Konferencji „Mieczysław Wajnberg – twórca wobec historii: tożsamość, interpretacje, konteksty”, która odbyła się w krakowskiej AM w 2019 r., kuratorka projektu „Domówka u Mietka Wajnberga”, współkuratorka Spacerowika „Warszawa Wajnberga”, inicjatorka powstania ulicy Mieczysława Wajnberga na warszawskim Mirowie. Współpracuje z „Ruchem Muzycznym”. Ma w dorobku trzy płyty. Występowała w wielu miastach Polski, a także w Niemczech, Izraelu, Wielkiej Brytanii, Brazylii, Belgii, Ukrainie, USA, we Włoszech i we Francji.
https://orcid.org/0000-0002-4228-1969
Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 17 (2021), Strony: 629-630
Data zgłoszenia: 2021-12-19Data publikacji: 2021-12-20
https://doi.org/10.32927/zzsim.899
Abstrakt
W tekście nutowym pauza oznacza czas trwania ciszy. Czasem cisza ta jest precyzyjnie podyktowana tempem utworu i liczbą dźwięków w takcie, w innych wypadkach uzależniona bardziej od wewnętrznego poczucia czasu grającego. Bywa i tak, że kompozytor zapisuje ciszę na końcu utworu, nie ufając – być może słusznie – wykonawcy, że będzie potrafił ją sam wyczuć i zrozumieć. Czasem nawet i cały utwór, jak w przypadku słynnego 4’33 Johna Cage’a, jest w rzeczywistości zapisaną czteroipółminutową ciszą. Cisza może mieć potężną wagę, może być nasycona znaczeniami albo kompletnie pusta.
Dlaczego o tym piszę?
...
Słowa kluczowe
muzyka w Muzeum Auschwitz-Birkenau
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Autor&"Zagłada Żydów. Studia i Materiały"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Czasopismo publikowane jest w standardzie Diamond Open Access na licencji CC-BY-4.0 Deed - Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa - Creative Commons
Inne teksty tego samego autora
- Maria Sławek, Muzyka jako forma upamiętnienia powstania w getcie warszawskim , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 19 (2023)
Podobne artykuły
- Nawojka Cieślińska-Lobkowicz, Losy mienia kulturalnego polskich Żydów w okresie okupacji hitlerowskiej i w pierwszych latach powojennych , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 6 (2010)
- Joanna Król, „Podczas wojny przebywał w łódzkim getcie”. Portret architekta Ignacego Gutmana , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Piotr Litka, Zdzisław Lorek, Grzegorz Pawlikowski, Nieznane opracowanie: Waldemar Szulc, „Chełmno nad Nerem (Kulmhof). Hitlerowski obóz natychmiastowej zagłady” , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Michał Trębacz, „Cieszę się, że Państwo Putersznyt przeżyli wojnę i są ze sobą szczęśliwi”. Ryszard Lerczyński – jedyny łódzki Sprawiedliwy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 16 (2020)
- Agnieszka Witkowska-Krych, Główny Dom Schronienia , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Ariko Kato, Recepcja Holokaustu w Japonii w perspektywie porównawczej: Auschwitz –Nankin – Hiroszima , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 13 (2017)
- Marcin Kula, Kucia Marek, Auschwitz jako fakt społeczny , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 2 (2006)
- Bożena Szaynok, Gross Jan Tomasz, Strach Fear. Anti-Semitism In Poland after Auschwitz, Random House, New York 2006 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 2 (2006)
- Jan Tomasz Gross, O kolaboracji , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 2 (2006)
- Piotr Kowalik, Życie religijne na łamach „Gazety Żydowskiej” , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 15 (2019)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
