English
Język Polski
Mówienie o Zagładzie we współczesnej Polsce
Stanisław Krajewski
redakcja@holocaustresearch.pl Biogramprofesor w Instytucie Filozofii UW, współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, współpracownik powstającego Muzeum Historii Żydów Polskich, zajmuje się logiką matematyczną, dialogiem międzyreligijnym, doświadczeniami Żydów polskich; wśród niedawnych publikacji książkowych jest Tajemnica Izraela a tajemnica Kościoła (Warszawa 2007), oraz zredagowany wspólnie z A. Lipszycem zbiór tekstów Abraham Joshua Heschel: Philosophy, Theology and Interreligious Dialogue (Wiesbaden 2009).
https://orcid.org/0000-0002-1142-8112
Wydział Filozofii, Uniwersytet Warszawski
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 5 (2009), Strony: 317-324
Data zgłoszenia: 2020-10-16Data publikacji: 2009-11-09
https://doi.org/10.32927/ZZSiM.319
Abstrakt
Mówienie o Zagładzie jest często przesłonięte mówieniem o heroizmie oporu. Ilustruje to warszawski pomnik Rapaporta. Brak odpowiednich słów nadających się do mówienia o rzeczywistości Zagłady staje się widoczny, gdy mowa o celu powstania w getcie. Należy czcić ofiary getta warszawskiego niezależnie od powstania, mówić tak, by w centrum znalazły się niewinne ofiary. Na pomniku w Birkenau został umieszczony napis, w którym jest mowa jest o „bohaterach Oświęcimia”, którzy walczyli „o wolność i godność człowieka, o pokój i braterstwo narodów”. W miejscu, gdzie zagazowano milion nieprowadzących walki Żydów, są to słowa całkowicie nieadekwatne, wręcz obraźliwe. Najnowsze dzieje terminu „Holokaust” – jego rozpowszechnienie, obrastanie głębszym sensem, jego nadużywanie, próby przywłaszczania – to przykład ważności losu Żydów dla cywilizacji światowej. Najtragiczniejszy fragment żydowskich dziejów najnowszych otrzymał nazwę, która nobilituje. Można powiedzieć, że jest to historia kolejnego „sukcesu” Żydów.
Licencja
Prawa autorskie (c) 2009 Autor&"Zagłada Żydów. Studia i Materiały"
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0
Czasopismo publikowane jest w standardzie Diamond Open Access na licencji CC-BY-4.0 Deed - Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowa - Creative Commons
Podobne artykuły
- Jacek Leociak, “History and Memory after the Holocaust in Germany, Poland, Russia, and Britain” , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 3 (2007)
- Katrin Stoll, Rozkład jazdy tylko w jedną stronę. Przesłuchania byłych urzędników Reichsbahn na temat deportacji Żydów z Prużan do Auschwitz w 1943 r. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 12 (2016)
- Justyna Kowalska-Leder, Fetyszyzacja autentyczności – casus muzeum-miejsca pamięci , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 17 (2021)
- Zofia Wóycicka, W poszukiwaniu nowych sposobów na wyrażenie tego, co trudne do pojęcia. Muzea i miejsca pamięci poświęcone Zagładzie w XXI w. , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 20 (2024)
- Redakcja, Od Redakcji , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 3 (2007)
- Jacek Leociak, Redakcja Czasopisma, Dyskurs o pomocy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Nechama Tec, Małgorzata Melchior, O pomocy, o ratowaniu Żydów i o badaniu Zagłady – z profesor Nechamą Tec rozmawia Małgorzata Melchior , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 4 (2008)
- Dariusz Libionka, Z getta warszawskiego przez Francję i Hiszpanię do Londynu. Niewiarygodna historia Edwarda Rajnfelda-Tohariego , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 18 (2022)
- Adam Kopciowski, Pinkes Warsze – Kronika Warszawy , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 10 (2014)
- Esther Farbstein, „A we mnie płonie duchowa świeca”. Rabin Josef Guzik i jego dziennik , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 15 (2019)
<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
