Zbiór listów, które ogłaszamy po raz pierwszy w oryginale polskim, był pisany przez dr Emanuela Ringelbluma i jego żonę Judytę-Józię  w czasie ostatnich miesięcy ich życia, gdy ukrywali się w podziemnym bunkrze w Warszawie przy ul. Grójeckiej 81, zadenuncjowanym 7 marca 1944 r.

Ringelblum był jedną z najbardziej czynnych społecznie i heroicznych postaci warszawskiego getta. Urodzony w roku 1900 w Buczaczu, był absolwentem Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego praca doktorska, która wyszła drukiem, obejmowała pierwszy okres pobytu Żydów w Warszawie do roku 1527. W latach poprzedzających  wojnę pracował na utrzymanie rodziny jako nauczyciel i częściowo też w instytucji pomocy społecznej . Wieczorami zajmował się tym, co uważał za swoje właściwe zadanie: opracował szereg prac naukowych z zakresu historii Żydów w Polsce.