Čivutana to niewielka, malownicza dzielnica Skopja, a zarazem jedno z wielu osiedli Sefardyjczyków na Półwyspie Bałkańskim, powstałych po wypędzeniu ich przez króla Ferdynanda z Hiszpanii pod koniec XV w. Ponieważ osiedlanie się żydowskich przybyszy w miastach imperium osmańskiego, w tym również w Sołuniu (nazwanym z uwagi na dużą liczebność i aktywność dispory „bałkańską Jerozolimą”), Sarajewie, Bitoli i Skopju, miało charakter grupowy, zdołali oni zachować w nowym środowisku podstawowe cechy etniczne i specyfikę kulturową (język, ubiór, zwyczaje). Jednocześnie w czasie długotrwałego panowania tureckiego osadzona w miastach kultura bałkańskich Sefardyjczyków podlegała silnej orientalizacji, a także – choć zdecydowanie w dużo mniejszym stopniu – slawizacji.