Pomaganie skazanym na zagładę jako źródło destrukcji – na podstawie dokumentów osobistych Brandli Siekierkowej
Zagłada Żydów. Studia i Materiały, Nr 8 (2012), strony: 176-187
Data publikacji: 2012-12-02
Abstrakt
Okupacyjny dziennik Brandli Siekierkowej oraz jej pamiętnik z 1949 r. ukazują doświadczenia, które nie mieszczą się w głównych nurtach polskiej narracji historycznej. Autorka po likwidacji getta w Mińsku Mazowieckim w sierpniu 1942 r. znalazła wraz z mężem i dwoma synami schronienie we wsi Żwirówka, w gospodarstwie rodziny Bylickich. Jej świadectwa odsłaniają nieheroiczny wymiar długotrwałej i bezinteresownej pomocy, która zrodziła wzajemną niechęć obu stron. Nie wpisują się ani w „jasny” schemat narracji o Sprawiedliwych i ich podopiecznych, ani w model „obrzeży Holokaustu”, gdzie Polacy krzywdzą Żydów. Za sprawą notatek Brandli zyskujemy wgląd w obszar sytuujący się pomiędzy tymi dwoma typami narracji o polsko-żydowskiej przeszłości
Słowa kluczowe
dziennik, pamiętnik, relacje polsko-żydowskie podczas Zagłady, pomoc niesiona Żydom, Mińsk Mazowiecki
Licencja
Copyright (c) 2012 Zagłada Żydów. Studia i Materiały
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Inne teksty tego samego autora
- Justyna Kowalska-Leder, Andrzej Bart, Fabryka muchołapek, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2010 , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr 6 (2010)
- Justyna Kowalska-Leder, Helping Those Doomed to Annihilation as a Source of Destruction – On the Basis of Brandla Siekierkowa’s Personal Documents , Zagłada Żydów. Studia i Materiały: Nr Holocaust Studies and Materials (2013)