Bohaterem artykułu jest Eleazar Grünbaum, syn posła, dziennikarza i znanego działacza syjonistycznego Izaaka. W 1929 trafił do aresztu jako młody komunista, dzięki wpływom ojca dostał niewielki wyrok i w 1931 r. był już na wolności. Wyjechał wtedy do Francji na studia. W czasie wojny domowej w Hiszpanii walczył po stronie republiki. Po wybuchu wojny wstąpił do polskiej armii gen. Sikorskiego, a następnie działał w komunistycznym podziemiu. W 1941 został aresztowany, po czym deportowano go do Auschwitz. W obozie został kapo i po wojnie sądzono go za znęcanie się nad współwięźniami. Dzięki zabiegom ojca udało mu się uniknąć kary i wyjechał do Palestyny. Zginął w walce z Arabami w 1948. Do dziś trwają w Izraelu dyskusje, czy był okrutnym oprawcą obozowym, czy starał się po prostu przeżyć. Zdaniem autora lata pobytu Grünbauma w obozach można uznać za majstersztyk przetrwania.